Þessir vettlingar urðu til með Írisi vinkonu á einu af okkar yndislegu hannyrðakvöldum niðri á vinnustofu. Mig hafði langað til að prófa að hekla vettlinga úr “öfugri” átt, byrja efst á belg og hekla niður að stroffi svo ég ákvað að skella í eina slíka. Þetta eru sannkallaðir vinkonuvettlingar. Tvær dokkur duga akkúrat í tvö pör af vettlingum ef litunum er svissað. Það er því upplagt að hekla eitt par fyrir þig og annað fyrir bestu vinkonu þína! Ég ætla sko heldur betur að hekla svona fyrir Írisi. Þumlarnir eru heklaðir fyrst stakir og eru því frá þegar byrjað er á vettlingunum sjálfum, enda fátt leiðinlegra í vettlingagerð heldur en að eiga blessaða þumlana eftir. Nú heyrir það vandamál sögunni til!